Simyadan Kimyaya – Modern Bilimin Başlangıcı

İnsanların kendilerine “bilim adamı” demeye başlamaları ancak 1833 yılından sonra gerçekleşmeye başladı. O zamandan önce insanlardoğanın incelenmesi, doğa felsefesi, astroloji, nedenler ve bunlara benzer birçok konu üzerinde çalışıyordu. Simyada dünyayı anlamak ve yeni maddeler yaratmak için astroloji, tıp, büyü ve deneylerden yararlanıldı.Bu tarihte teknoloji gelişmediği için bir deney yapmak çok da basit bir olay değildi,pek çok materyalı bulmakda zorlanılıyor , şehirlere yolculuklar yapılıyordu. Şimdi bilim olarak düşündüğümüz şey doğa felsefesinden (felsefe tarihinde ilk çağ Yunan felsefesinin başlangıcında merkezi tema olarak doğanın ele alındığı felsefe yönelimidir)ve simyadan geldi.

Simya, metalleri, özellikle de kurşunu altına dönüştürmeye veya değiştirmeye çalışma sanatıydı. Binlerce yıl boyunca simyacılar maddenin sırlarını çözmeye, büyük zenginlik getirmeye ve tüm hastalıklara çare bulmaya çalıştılar. Simyacılar yıldızları, metalleri, bitkileri ve diğer maddeleri inceleyerek felsefe taşını yaratmanın bir yolunu bulabileceklerine inanıyorlardı.

(Felsefe Taşı)

Felsefe taşının tüm hastalıkları iyileştirdiğine, metalleri altına çevirdiğine ve insanları ölümsüz kıldığına inanılıyordu.

Dört bin yıldan fazla bir süredir ve dünyanın pek çok ülkesinde simya, maddenin deneyler yoluyla sınıflandırılabileceğine ve anlaşılabileceğine inanan insanlar tarafından uygulandı. Simyayı dünyanın birçok yerinde modern bilim sisteminin başlangıcı olarak tanımlıyorlardı. Modern bilimler arasında kimya, isim ve pratik olarak simyaya en yakın olanıdır. Maddeyi farklı elementlere, durumlara ve kategorilere ayırmak simyasal bir uğraştı.

Simya tablosundaki bazı elementler size tanıdık gelebilir . Bu görselde gördüğünüz metallerden bazıları halâ modern bilimin ve madde anlayışımızın bir parçası. Dört element (ateş,su,toprak,hava)gibi diğer bileşenler artık bilimsel inançların bir parçası değil.

Kimya Doğuyor

Robert Boyle, 17. yüzyılın sonunda “Şüpheci Kimyacı”yı yayınladı . Bu kitap, maddenin dört elementin (ateş,su,toprak,hava) bir kısmının veya tamamının karışımından oluştuğu fikrini çürütüyordu; toprak, ateş, hava ve rüzgar. Bunun yerine Robert Boyle, dünya hakkındaki teorilerini kanıtlamak için yeni ekipmanlar ve deneyler kullandı. Her yerde tekrarlanabilecek ve aynı sonuçları verebilecek deneylere yapılan bu vurgu yeni değildi ilk kez Robert denemiyordu ama Boyle, modern kimyager için standartların belirlenmesine yardımcı oldu.

19. yüzyılda bilimsel yöntem ve bilimlerin belirli disiplinlere ayrılması, modern bilimin ayırt edici özelliği haline geldi.